Several show pictures published on website Hoogeloon organisation.

Actual show photo's by and courtesy Jac Hoeben.

Show review in Fret magazine 2008-04: Waanzinnige gedrevenheid Zelfs na drie unplugged albums en meerdere semi-akoestische tournees weet de Golden Earring van geen ophouden. Ook tijdens deze nieuwe tournee zitten de zalen weer vol en is het publiek razend enthousiast. Dat heeft te maken met de grote herkenbaarheid van alle songs, maar ook met de waanzinnige gedrevenheid van Gerritsen, Hay, Kooymans en Zuiderwijk. Die typische Earring-sfeer zit er meteen vanaf het eerste nummer in, het publiek gaat staan, klapt, danst, zingt en brult mee met liedjes als Going To The Run, Weekend Love, Johnny Makebelieve en het meezing nummer pur sang Long Blond Animal. Natuurlijk ontbreekt de drumsolo van Cesar niet en hij laat nog maar eens zien en horen dat hij tot de absolute wereldtop van drummers hoort. Mijn voorkeur qua songs gaat uit naar de rocktracks Radar Love, Twilight Zone, Mad Love Is Coming, Sleepwalkin' en het altijd weer fascinerende, geheimzinnige (Kill Me) Ce Soir, één van de meest ondergewaardeerde songs van de Earring. Natuurlijk mis ik wel de scheurende elektrische gitaarsolo's van George maar de steeds beter wordende strot van Barry maakt veel goed. Als toegift wordt het publiek getrakteerd op I Can't Sleep Without You. Op deze manier kan de Golden Earring nog jaren mee en van mij mogen ze! Review by Martien Koolen.

Fret review scan thanks to Ruud Mols.

Actual show photo's courtesy Jac Hoeben.

Zoals verwacht werd het weer een heerlijk avondje. Dat weet ik vooraf en de mannen hebben me nog nooit teleurgesteld. Voor mij zijn en blijven George, Barry, Rinus en Cesar simpelweg de besten. Ik ben op een heleboel artiesten dol maar mijn Hagenezen blijven op 1 staan. Ook nu waren ze weer vol op dreef. Puur genieten. Ik had ze dit seizoen al in Kunstmin gezien dus ik wist wel een beetje welke nummers ik kon verwachten maar ik werd toch nog verrast want Stratosphere werd gespeeld en dat deden ze in Dordrecht nog niet. Wel tijdens het concert in Ahoy maar dat was een heel ander optreden. Als er iets nieuws in de show zat, zou er ook iets uit moeten zijn maar ik heb niet kunnen ontdekken wat. Volgens mij speelden ze gewoon een nummer extra want alles wat ik me herinnerde kwam gewoon langs: Buddy Joe, Weekend Love, Quiet Eyes, As Long As The Wind Blows, Bombay, Vanilla Queen, Paradise In Distress, Smoking Cigarettes, Another 45 Miles, Going To The Run, Johnny Make Believe, I Need Love, Mad Love's Comin', Long Blond Animal, Twilight Zone, When The Lady Smiles, Radar Love, I Can't Sleep Without You. En misschien ben ik nog een liedje vergeten. Cesar had zijn solo, Barry zijn verhaaltjes, Rinus was lekker bezig in zijn hoek, Sydney mocht een aantal nummers meespelen en George ging fijn los en zong mooi. Kortom: het was weer feest en niet zo'n kleintje ook. Het concert begon om 20.00 uur, er was wel een pauze maar we verlieten de zaal pas om 22.45 dus die ouwetjes hebben dik 2 uur gespeeld. Hoezo rijp voor rollator of pensioen? Golden Earring leeft. En hoe. Eind april mag ik weer en tussendoor ga ik ook nog Cesar zien. Ik kan haast niet wachten. Louise.

Hij begon heel basic. Met het doornemen van het drumalfabet: de linkerarm, de rechterarm, het linkerbeen en het rechterbeen. "Meer ledematen hebben we nu eenmaal niet." Iedereen moest daarna verplicht meedoen aan de ritme-oefeningen. Niet achter een drumstel, maar rechtop in de stoel. Door te slaan op de benen en te stampen op de grond. In alle mogelijke combinaties. Want: "Drummen leer je niet achter een drumstel. Je zou er stapelgek van worden." En wie echt drummer wil worden, komt er niet met een paar uurtjes lekker rammen. Ritmes leren, de hele dag door. Dat was het devies. Smoesjes werden niet aanvaard. "Niemand kan zeggen: ik kon geen drummer worden, want ik mocht niet van de buren. Dat is dus flauwekul."

review in Voorburgse Courant De Weekkrant: Populair Open Podium Dalton. 17 april 2008. Voorburg-Een avond vol verassingen;dat was het Populair Open Podium op het Dalton Voorburg.Veel leerlingen toonden het lef om vrijwel in hun eentje het podium te beklimmen.Van alles was er te zien voor het publiek, zoals jongleurs die op technomuziek hun kunsten vertoonden, op eenwielers en met jongleerballen. Muziekdocente Pia Crul stal samen met haar partner de show met een swingende salsadans en één van de gitaarbandjes had een dansende pandabeer opgetrommeld. Maar klap op de vuurpijl was wel het optreden van Rinus Gerritsen, bassist van de Golden Earring. Samen met zijn dochter Natousch (zang) Bram op de gitaar en met Max op de drums liet hij de hit Radar Love horen. Dit vormde het sluitstuk van een reeks optredens van bandjes.In totaal waren er zo'n 25 optredens.

Australian fan Wayne Flanagan attended this show and met the Golden Earring bandmembers backstage! He posted a picture about meeting the band on the Golden Earring Fans Facebook page and added this comment when he was asked how he did get to know Golden Earring: I came across their "first" album in a local record store in 1970. In 2008 I made contact through the band's website, they were happy to see us considering the distance we traveled.

At least performed: Fighting Windmills, seen on YouTube video.

Rene van Zuydam added additional info to this show guitar change by George Kooymans as seen in a YouTube video: De gitaar waarop George hierespeelt is de Parker Fly Suprème. Deze gitaar is geheel gebouwd in kunststof en kan door een speciaal ingebouwd element ook enigszins als een akoestische gitaar klinken. Door George altijd gebruikt bij stemmingen een hele toon lager, dus in D i.p.v. de standaard E stemming. Ook door George live bespeeld in o.a. Wisper in a crowd, Evil love chain en My Lips are sealed tracks.

Show ads thanks to Ruud Mols.

Actual show photo courtesy Jac Hoeben.

Actual show and local scene photo's courtesy Jac Hoeben.

Hoewel bigband muziek ver staat van de rock van Golden Earring was het publiek, dat vooral uit wat oudere fans bestond, laaiend enthousiast. "Ik wist niet zo goed wat ik ervan moest verwachten, maar het was geweldig", zei een fan na afloop. Snelle nummers werden afgewisseld door kalmere liedjes als Waiting On A Friend van de Stones, waarbij Hay met een borrel in de hand op een kruk plaatsnam. Hay, die de teksten van sommige liedjes kon aflezen van een autocue, wist de zaal enthousiast te krijgen, maar bij het inzetten van het enige Earring-nummer van het album ging het publiek helemaal uit zijn dak. De rustige bigbandversie van Johnny Make Believe, compleet met trompetten en een trombone, kon de goedkeuring van de aanwezigen wel wegdragen. Toen de hele cd was afgewerkt, werden als toegift nog drie nummers gespeeld, waaronder twee nummers van de Earring. Hay kondigde Radar Love grijnzend aan met de woorden: "Dít moet je horen." Sommige fans lieten doorschemeren het hele oeuvre van de Golden Earring wel met een big band te willen horen.

Volgens Vulto was het niet wenselijk om in te grijpen tijdens het concert, ,,omdat je met veel mensen en gevaar voor de openbare orde te maken hebt.'' Verder zou de avond naar wens verlopen zijn en zal de gemeente gaan evalueren met de organisatoren, dit met het oog op een tweede editie volgend jaar. ,,Er is goed samengewerkt.''

Newspaper announcement scan thanks to Ruud Mols.

Actual show photo's courtesy Jac Hoeben.

I received two photographs of several members of Golden Earring's Cannes "crew" who build up the equipment for the Cannes show this month in front of IT personnel and amongst them were Dutch judoka Dennis van der Geest (third on left on upper photograph) and Dutch Prince Bernhard jr. (third on the right on upper photograph) These people helped out as the show had to be moved from the Royal Plage beach club to the Carlton hotel in Cannes at the last moment.

More info at Double 2 Dutch website.

Een extra toevoeging van twee gastoptredens maakt de show nog completer en specialer. Vooral de aanwezigheid en de sound van saxofonist Bertus Borgers komt heel goed over bij bepaalde nummers. De blazer mag wat mij betreft vaker ingezet worden. Golden Earring, nog steeds dé enige echte wereldberoemde top van de Nederlandse rockscene, dendert maar door. Even een paar weekjes feestdagen rust, en dan gaan ze in januari gewoon weer op volle toeren verder met optredens. De Foto's zijn door Rick van Gerven EXCLUSIEF voor INC- nieuws gemaakt, met dank aan Rob Gerritsen, manager Golden Earring.

Na zijn tijd in de The Golden Ear-rings, de directe voorloper van de band Golden Earring, waarmee Frans hits scoorde als The Sound Of The Screaming Day, That Day en Please Go ging hij aan de slag bij de legendarische Haagse concertpromotor Paul Acket. Tijdens de eerste Haagse Beatnach in 1980 trad Krassenburg op met de gelegenheidsband The Golden Haigs.