Lol. Muzikaal gezien blijft het programma goed overeind staan, hoewel de echte slagwerk-fan misschien wat meer aparte ritmes had willen horen. Zuiderwijk en Percossa Percussion kiezen echter bewust voor wat minder complexe partijen en voor wat meer lol en theater. Ze vinden dat iedereen van dit programma moet kunnen genieten en niet alleen de kenners. Bewonderenswaardig is het om te zien hoe Zuiderwijk, hoewel hij onmiskenbaar de publiekstrekker is, zijn ego totaal wegcijfert en zich niet voortdurend op de voorgrond plaatst. Als Percossa Percussion met Braziliaanse, Japanse of Afrikaanse ritmes aan de slag gaat, probeert de Hagenaar de virtuositeit van deze vier percussionisten niet te evenaren. Dat zou met zijn achtergrond als drummer ook een 'mission impossible' zijn geweest. In plaats daarvan neemt hij even plaats in de coulissen of laat hij zijn typische Westerse rock-roffels op de exotische ritmes los. Dat levert weer verrassende effecten op. De kruisbestuiving werkt ook andersom. De vier heren van Percossa Percussion blijken het typische Zuiderwijk-gegoochel met stokjes eigen te hebben gemaakt. Dit dit levert een hilarisch nummer met vijf Schotse drummers op. Slechts op 1 terrein rammelt 'Alle Gekheid Met Een Stokje Theatre show'. Zuiderwijks grappen over eierstokken, radslagen, vissticks en zijn gesprek met Beatrix over minima, slaan niet allemaal even goed aan. Dit heeft niet zo zeer te maken met de inhoud van de grap, als wel met de timing. Misschien moet Zuiderwijk maar eens in de leer gaan bij stadsgenoot Harry Jekkers.