De Golden Earring komt half februari met het nieuwe album 'Millbrook USA'. Inmiddels geeft de single 'Albino Moon' al een klein voorproefje. De verwachtingen bij de Golden Earring zijn voor het gemak maar niet al te hoog. 'We doen gewoon dingen die we leuk vinden, en dan hopen we maar dat het wordt gewaardeerd.'
DEN HAAG Hun nieuwe single 'Albino Moon' – 'meisje gaat bij vriendje weg en hij wil haar terug' – is net uit. Of het nummer een succes gaat worden, daar kunnen en willen George Kooymans (zang en gitaar) en Barry Hay (zang) van de Golden Earring geen antwoord op gegeven. De laatste hoopt als het even kan op een hoge notering, maar: "Ik heb absoluut geen zicht meer op de hitparades van tegenwoordig. Er zijn artiesten die ik heel goed vind, maar er zijn er ook bij waar ik niks van begrijp en die al wekenlang op nummer één staan." Barry Hay haalt – het lijkt bijna een moedeloos gebaar – zijn handen door zijn zwarte, vette haar. Hij neemt een flinke slok uit zijn plastic bekertje gevuld met bier en kijkt strak door zijn ronde bril met gele glazen. De oude rocker zegt dat hij eigenlijk helemaal geen verwachting heeft rond het nieuwe album 'Millbrook USA', dat volgens planning half februari in de Nederlandse platenzaken ligt. "Altijd als onze verwachtingen hoog zijn, dan gebeurt er meestal niks. En als wij tussendoor even een plaatje maken om bij een nieuwe platenmaatschappij binnen te komen – als een soort excuusje – dan is het ineens onze best verkochte plaat aller tijden. Ik kan er geen pijl meer op trekken."
Zijn muzikale partner George Kooymans denkt er hetzelfde over. "Het is een moeilijk gevecht vandaag de dag", verzucht hij. "Voorheen timmerden we met soortgelijke bandjes aan de weg. Die zijn allemaal weggevallen. Er is nu zo'n enorme diversiteit. Vroeger had je bij wijze van spreken alleen The Rollings Stones en The Beatles. Nu kun je het niet meer uit elkaar houden. Of er nog plaats is voor rockmuziek? Ach, er zijn tegenwoordig zoveel soorten rock en er staan wel gekkere dingen in de hitlijsten."
Volgens Barry Hay is het succes van hun nieuwe album voor een groot deel afhankelijk van de radiostations. "Als zij ons regelmatig draaien, dan kan het best wat worden, maar Radio 3 is de laatste tijd in een Christina Aguilera-achtige trip geraakt, en van ene Ashanti, of weet ik veel hoe ze allemaal heten, Justin Timberlake, whatever... Het is in ieder geval een zender die heel poppy bezig is en of de Golden Earring daar tussen past..."
Een nieuwe slok bier wordt naar binnengegooid. "Ben wel blij", gaat hij druk gebarend verder, "dat Radio 2 ons wil draaien. En Henk Westbroek, op drie, is ons nog steeds goedgezind. Ach, joh, voor hetzelfde geld zit er een rare kwibus die zegt 'die Earring, dat geloof ik nu wel'. Dan lig je er naast. Wat dat betreft is het maar een rare toestand geworden in Hilversum. Zij beslissen daar wat Nederland krijgt te horen." Dat de Golden Earring in de bijna 38 jaar dat ze nu bestaan een groot schare fans achter zich heeft gekregen die 'Millbrook USA' waarschijnlijk toch wel koopt, stelt Barry Hay weer een beetje gerust. "Ach, ik zie het maar zo: we doen gewoon dingen die we leuk vinden, en dan hopen we maar dat het wordt gewaardeerd. En gaat het slecht, dan geven we weer een verzamelalbum uit, want dat wordt sowieso goed verkocht." Barry Hay lacht schamper. Het woord 'verzamelalbum' bezorgt hem de kriebels. Mede daardoor heeft het zo lang geduurd voordat de Golden Earring met een nieuwe plaat kwam (het laatste studioalbum 'Paradise in distress' verscheen in 1999). "Onze vorige platenmaatschappij wilde weer een verzamelcd. Zij zagen het niet zitten dat we een studioalbum wilden maken. Nou, voordat je dan elders een nieuw contract hebt en alles weer een beetje op de rails hebt gekregen, ben je een aardige tijd verder."
Dwingen
Barry Hay en George Kooymans moesten zich ook nog eens in een 'deliverproces' manoeuvreren om tot het resultaat 'Millbrook USA' te komen. "George en ik zijn niet van die supergedreven mensen die 365 dagen per jaar kunnen schrijven, schrijven en schrijven", bekent Hay en hij werpt een serieuze blik over de rand van zijn bril. "We moeten ons altijd dwingen. Als we dan eenmaal zover zijn, dan moet ineens alles wijken." In totaal werden er voor het nieuwe album zestien nummers gemaakt. Dertien daarvan hebben een plaatsje op het album gekregen. Barry Hay noemt 'Millbrook USA' – vernoemd naar de plek waar het album is opgenomen – een gevarieerde plaat. "Onze Amerikanischer Freund, Frank Carillo, bij wie we de plaat hebben opgenomen, heeft twee nummers geschreven, de overige zijn van mij. George heeft de muziek geschreven." Een rode draad kent het album volgens Barry Hay niet. "Ik denk dat de rode draad de manier is waarop we het spelen." George Kooymans vult aan: "Al onze albums kennen die bepaalde sound van de Earring. Een verschil is dat deze plaat heel puur is, zonder franje. Alles is live opgenomen. Je kunt bij het produceren van een album altijd achteraf nog programmeren en manipuleren, maar dat hebben we bewust niet gedaan. We hebben alleen een paar kleine dingen overgedubd." De inspiratie voor de teksten kwam overal vandaan, vertellen Hay en Kooymans. 'Colourblind' kan gezien worden als een ode aan Herman Brood. "We kenden hem goed", aldus Kooyman. "Barry zeker, hij kwam met de tekst aan. Het is heel mooi geworden, een soort chanson, ballad-achtig ook. De kenmerken van Herman worden er ingeschreven. We herinneren hem als een lieve man. Nee, ik ben er persoonlijk niet echt van geschrokken dat hij zelfmoord pleegde. Het zat er wel erg aan te komen."
'Underaged'
Voor Barry Hay kent ook een ander nummer op 'Millbrook USA' een bijzonder persoonlijk tintje. Zo gaat 'On a night like you' over de ontmoetingen die hij in Amerika had met een aantal beroemde of later bekend geworden mensen. Eigenlijk had hij het nummer alleen over Gillian Anderson – Scully in de televisieserie X-Files – moeten gaan. De actrice was vroeger fan van de Golden Earring. Ze volgde de Haagse band altijd trouw op hun toernees door de Verenigde Staten. "Ze was in die tijd underaged, zoals ze dat noemen in Amerika", gniffelt Hay. "Nu is ze een echte vrouw. Ik wilde een lied over haar schrijven, maar ik had daar zoveel tekst voor nodig. Ik kwam er niet uit met een simpel verhaal. Het was moeilijk om het leuk en geloofwaardig te houden. Toen heb ik in totaal drie voorvallen gebruikt, die ik heb meegemaakt in Amerika. Eén daarvan is met Gillian. De anderen zijn met Steve Marriott van The Small Faces, die ik ontmoette tijdens een verjaardagsfeestje dat voor mij werd gegeven in Richmont, Virginia, en met David Byrne van de Talking Heads me wie ik heb samengewerkt. Ze hebben in 'On a night like you' alle drie hun eigen couplet gekregen."
Als Kooymans wordt gevraagd welk nummer op 'Millbrook USA' hem het meest aanspreekt, klinkt er verongelijkt: "Het is toch logisch dat ik ze allemaal mooi vind? Ik zou er wel één kunnen uitkiezen, maar dat zou dan betekenen dat ik de rest minder mooi vind. Dat is niet zo." Na die woorden besluit hij toch te kiezen. "A sound I never heard' is wel erg mooi", zegt hij en hij trommelt druk met zijn vingers op tafel. "En 'On a night like you'. De eerste gaat over bedrog, de tweede over herinneringen. Waarom bedrog? Eh, dat gebeurt elke seconde van de dag, in het dagelijks leven, maar ook politiek gezien, zowel in je werk, in de liefde, wat dan ook. Bedrog is het grootste thema van de mens. Maar dat haal je allemaal niet uit dat nummer, denk ik."
George Kooymans en Barry Hay zijn tevreden over 'Millbrook USA'. "Eigenlijk hoop ik er op den duur wel een gouden plaat aan over te houden", geeft Hay toe. "En zo niet dan denk ik maar aan wat Jim Morrisson altijd zei: 'Keep doing what you do, than you're doing the best you can. En zo is het." De Golden Earring toert nog tot en met 5 mei door Nederland met 'Theatertournee 2002-2003'. De release van 'Millbrook USA' staat gepland op 24 februari en wordt uitgebracht door Universal.
Zie ook: http://www.goldenearring.nl of http://www.mojotheater.nl